Zmiana ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych

Zarząd Stowarzyszenia informuje, iż 19 lutego 2020 r. Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 23 stycznia 2020 r.  o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 285). 

Zmiany wprowadzone przez ustawodawcę polegają na powierzeniu całości zadań w zakresie nadzoru nad jakością handlową artykułów rolno‑spożywczych jednemu wyspecjalizowanemu organowi urzędowej kontroli żywności. Autorzy nowelizacji zabieg ten uzasadniają faktem, że nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych jest sprawowany przez IJHARS i IH na podstawie tych samych przepisów – głównie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2178) i przepisów szczególnych, a zadania są realizowane na szczeblu wojewódzkim. Dlatego przewiduje się, że stworzenie jednego organu urzędowej kontroli żywności odpowiedzialnego za kontrole jakości handlowej na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności umożliwiłoby szybsze reagowanie na pojawiające się na rynku nieprawidłowości, a w efekcie sprawniejsze eliminowanie produktów o jakości handlowej niezgodnej z przepisami. Taka reorganizacja zapewni też pełniejsze wykorzystanie potencjału połączonych służb kontrolnych oraz zaplecza laboratoryjnego, co powinno wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa ekonomicznego konsumentów żywności.
W ocenie ustawodawcy rozwiązaniem najkorzystniejszym jest powierzenie nadzoru nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych organowi kontrolnemu podległemu ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych, który sprawuje nadzór nad realizacją zadań w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz nad szeregiem innych zadań dotyczących rynku żywności w Polsce. Minister właściwy do spraw rynków rolnych jest także organem odpowiedzialnym za opracowywanie podstawowych regulacji dotyczących jakości handlowej żywności.
Wobec powyższego uzasadnione jest, aby organ urzędowej kontroli żywności sprawujący nadzór nad jej jakością w produkcji i w obrocie detalicznym podlegał ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych.
Rozwiązanie takie pozwoli skoncentrować się Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na realizacji pozostałych niezwykle istotnych zadań w obszarze ochrony konkurencji i konsumentów należących do jego kompetencji.

W związku z powyższym w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych wprowadzono następujące zmiany:
W art. 1 pkt 1 wskazano, że IJHARS jest powołany do kontroli całego obszaru jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w tym w zakresie ochrony interesów i praw konsumentów finalnych.
W zakresie dotyczącym przepisów lit. j i k, dodanych w art. 17 w ust. 1 w pkt 1 ustawy (art. 1 pkt 2 lit. a projektu) wprowadzono zadania, które w odniesieniu do artykułów rolno-spożywczych były do tej pory realizowane przez IH. Dotyczy to zadań związanych z kontrolą oznakowania wprowadzanych do obrotu produktów genetycznie zmodyfikowanych oraz genetycznie zmodyfikowanej żywności (GMO). Ponadto w art. 17 w ust. 1 ustawy dodaje się pkt 3a nakładający na IJHARS zadania kontrolne w zakresie prawidłowości wprowadzania do obrotu i oznakowania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Dodane w art. 17 w ust. 1 w pkt 1 ustawy lit. j i k, nakładające na IJHARS obowiązek prowadzenia kontroli oznakowania wprowadzanych do obrotu produktów genetycznie zmodyfikowanych oraz kontroli oznakowania genetycznie zmodyfikowanej żywności w zakresie wymagań określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1829/2003, odpowiadają zadaniom realizowanym obecnie przez IH. Jest to zgodne z założeniami projektu, mającymi na celu przeniesienie zadań kontrolnych artykułów rolno-spożywczych w zakresie jakości handlowej, której jednym z elementów jest oznakowanie tych artykułów. W projekcie nie przewiduje się dodania nowych zadań kontrolnych dla IJHARS, a więc IJHARS przejmie kontrolę oznakowania produktów i żywności GMO, natomiast kompetencje w zakresie identyfikacji w artykułach rolno-spożywczych organizmów genetycznie zmodyfikowanych pozostaną niezmienione.
Z kolei prawidłowe stosowanie materiałów i wyrobów w kontakcie z żywnością może mieć wpływ na jakość handlową oferowanych z użyciem takich wyrobów i materiałów artykułów rolno-spożywczych, dlatego IH weryfikowała stosowanie przez przedsiębiorców wymagań dotyczących materiałów i wyrobów do kontaktu z żywnością w zakresie, jaki został wskazany w art. 1 pkt 2 lit. a projektu. Kontrole w zakresie prawidłowości wprowadzania do obrotu i oznakowania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością będą przeprowadzane przez IJHARS wyłącznie w ramach sprawowanego nadzoru nad jakością handlową i nie będą obejmowały aspektów zdrowotnych, nad którymi nadzór sprawuje Państwowa Inspekcja Sanitarna.
W art. 1 pkt 2 lit. b projektu uchyla się przepis art. 17 ust. 3 ustawy wskazujący do tej pory obszar nadzoru IH w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Odpowiednia zmiana jest zawarta również w art. 1 pkt 3 projektu w odniesieniu do art. 17a ust. 2 ustawy.
W art. 1 pkt 4 i 5 projektu zaproponowano nowe przepisy mające na celu wzmocnienie roli Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (Głównego Inspektora) w zakresie nadzoru merytorycznego nad wojewódzkimi inspektorami jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (wojewódzkich inspektorów). Proponuje się umożliwienie Głównemu Inspektorowi wystąpienie do wojewody o odwołanie wojewódzkiego inspektora, jeżeli zagraża to właściwemu wykonywaniu zadań IJHARS oraz uprawnienie Głównego Inspektora do przeprowadzania kontroli działalności wojewódzkich inspektorów i wydawania im wytycznych i poleceń. Wprowadzono także przepis wskazujący, że wojewoda (w porozumieniu z Głównym Inspektorem) jest uprawniony do wykonywania czynności ze stosunku pracy wobec wojewódzkiego inspektora oraz jego zastępcy. Wprowadzenie takiej regulacji usuwa wątpliwości co do tego, który podmiot jest uprawniony do praktycznego realizowania „zwykłych” uprawnień pracodawcy (takich jak np. udzielanie zwolnień od pracy, urlopów, zgód na działalność zarobkową itp.).
Konsekwencją wprowadzenia zmian proponowanych w art. 13 pkt 2 projektu (dotyczących art. 53a ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1559, z późn. zm.)) jest zmiana ujęta w art. 1 pkt 4 lit. a polegająca na uchyleniu ust. 4 i 5 w art. 19 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.
W art. 1 pkt 6 wprowadza się zmianę polegającą na dodaniu w art. 24 ustawy ust. 2 obligującego organy administracji rządowej oraz państwowe jednostki organizacyjne i jednostki samorządu terytorialnego do nieodpłatnego udostępniania danych organom IJHARS niezbędnych do wykonywania zadań wynikających z przepisów ustawowych.
W art. 1 pkt 7 wskazano wprost, że organy IJHARS oraz upoważnieni pracownicy IJHARS w trakcie realizacji zadań podlegają, podobnie jak pracownicy innych inspekcji działających w obszarze żywności, ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych, o których mowa w art. 115 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1950, z późn. zm.).
W art. 1 pkt 8 wprowadzono istotne zmiany do obecnego brzmienia art. 28 ustawy odnoszące się do zasad sporządzania i możliwości odwoływania się przez kontrolowanego od zapisów protokołu. Przy czym uwzględniono możliwość przeprowadzenia na wniosek kontrolowanego zawarty w umotywowanych zastrzeżeniach dodatkowych czynności kontrolnych, w celu uzupełnienia opisu stanu faktycznego zawartego w protokole kontroli. Dodatkowo zobligowano osobę prowadzącą kontrolę do podpisania protokołu z kontroli.
W nowelizowanym przepisie wprowadzono ponadto możliwość prostowania oczywistych omyłek pisarskich i rachunkowych popełnianych w protokole kontroli, analogicznie jak ma to miejsce w toku postępowania administracyjnego.
W art. 1 pkt 9 proponuje się dodanie nowego art. 28a, w którym określono zasady wykonywania przez Głównego Inspektora lub upoważnionych przez niego pracowników nadzoru nad wojewódzkimi inspektoratami w zakresie oceny prawidłowości przeprowadzanych przez nie działań kontrolnych. Umożliwi to Głównemu Inspektorowi bardziej efektywny nadzór nad działalnością kontrolną wojewódzkich inspektorów.
W art. 1 pkt 10 proponuje się dodanie w art. 29 ust. 1 ustawy nowego pkt 6 umożliwiającego wojewódzkiemu inspektorowi nakazanie wycofania z obrotu we wszystkich punktach sprzedaży należących do kontrolowanego całej partii artykułu rolno-spożywczego zafałszowanego, jeżeli stwierdzony rodzaj nieprawidłowości odnosi się do całej partii produkcyjnej (analogiczny przepis funkcjonuje w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1668, z późn. zm.)).
W art. 1 pkt 11 proponuje się zmianę polegającą na usunięciu z treści art. 32 laboratoriów Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) jako uprawnionych do badań urzędowych żywności, z uwagi na fakt, że laboratoria UOKiK badające żywność z dniem wejścia w życie projektowanej ustawy staną się laboratoriami Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
W art. 1 pkt 12 zaproponowano zmiany w przepisach karnych, wynikające z faktu, że jedynymi organami właściwymi do wymierzania kar pieniężnych na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, po wejściu w życie projektowanej ustawy, będą organy IJHARS. Jednocześnie w zmianie obecnego brzmienia przepisu art. 40a ust. 8 tej ustawy doprecyzowano, że organom IJHARS przysługują uprawnienia organu podatkowego w zakresie wynikającym z przepisów ustaw wskazujących na kompetencje organów IJHARS do wymierzania i pobierania kar pieniężnych.
W związku z proponowanymi zmianami do ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych nie ma potrzeby zmiany przepisów wykonawczych wydanych na podstawie przepisów tej ustawy.
Zmiana zaproponowana w art. 2 projektu ma na celu wpisanie organów IJHARS do katalogu organów, którym organy podatkowe udostępniają informacje zawarte w aktach spraw podatkowych, w związku z prowadzonymi kontrolami i postępowaniami w sprawie wymierzania kar pieniężnych. Umożliwi to organom IJHARS pozyskiwanie informacji podatkowych zawartych przede wszystkim w deklaracjach PIT i CIT. Obowiązujący art. 40a ust. 5 uzależnia wysokość wymierzanej kary m.in. od wysokości osiągniętego przez stronę przychodu. Kwota ta w sposób wiarygodny może być określona wyłącznie na podstawie deklaracji składanych do urzędu skarbowego.
Ponadto, na podstawie art. 17c ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, IJHARS prowadzi kontrole prawidłowości dokonanych transakcji finansowanych z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, realizowanych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. Kontrole te są przeprowadzane przez inspektorów IJHARS zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549, z późn. zm.).
W celu rzetelnego przeprowadzenia ww. kontroli, w tym wykluczenia ryzyka na szkodę budżetu Unii Europejskiej (UE) i Polski, niezbędny jest dostęp do informacji podatkowych. Celem kontroli dotyczących stricte kontroli dokumentów handlowych (w tym: ksiąg rachunkowych, rejestrów sprzedażowych, rejestrów VAT, deklaracji podatkowych, np. VAT-7, ewidencji sprzedażowo-zakupowych) przedsiębiorców otrzymujących środki finansowe z UE jest sprawdzenie (potwierdzenie bądź wykluczenie) prawidłowości zrealizowanych transakcji. Znakomita większość kontrolowanych przez IJHARS beneficjentów to przedsiębiorcy mający obowiązek prowadzenia pełnej księgowości, tj.: osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie.
Kontrole transakcji (ex post) dotyczą szeroko pojętych przedsiębiorców o różnym statusie (osoba fizyczna, osoba prawna, np.: spółdzielnie, związki, stowarzyszenia, sp. z o.o., S.A. itp.), uczestniczących i otrzymujących w ramach mechanizmów Wspólnej Polityki Rolnej środki z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Kontrole są przeprowadzane po zrealizowaniu dopłaty lub wypłaty przez przedsiębiorcę, a więc nawet do 3–5 lat wstecz. Kontrole dotyczą badania dokumentów handlowych przedsiębiorców, tj.: ksiąg, rejestrów, dowodów kasowych i dokumentów potwierdzających, rachunków, deklaracji podatkowych, np. VAT-7 i VAT-6, zapisów dotyczących produkcji i jakości, a także korespondencji odnoszącej się do działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, jak również danych handlowych, niezależnie od ich formy, w tym danych archiwizowanych elektronicznie, w zakresie, w jakim te dokumenty lub dane odnoszą się bezpośrednio lub pośrednio do transakcji.
Zatem, w celu rzetelnego przeprowadzenia kontroli ex post przez IJHARS, niezbędny jest dostęp wojewódzkich inspektorów do informacji zgromadzonych przez organy podatkowe.
W przypadku przedsiębiorców będących osobami fizycznymi niezbędny jest dostęp wojewódzkich inspektorów do deklaracji VAT-7, VAT-6 i CIT.
W art. 3–12 oraz art. 14–16 zaproponowano zmiany w ustawach odrębnych, na podstawie których działa obecnie IH. Zmiany wynikają z faktu, że zadania z obszaru jakości handlowej żywności, w tym w zakresie ochrony konsumentów artykułów rolno‑spożywczych wskazane w tych ustawach, będą realizowane przez IJHARS.
Zaproponowane zmiany odnoszą się odpowiednio do następujących ustaw:
1)      z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2019 r. poz. 1480);
2)      z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1668, z późn. zm.);
3)      z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 541, z późn. zm.);
4)      z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2019 r. poz. 935);
5)      z dnia 29 stycznia 2004 o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1557);
6)      z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2018 r. poz. 1967);
7)      z dnia 17 grudnia 2004 r. o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 915);
8)      z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2019 r. poz. 824);
9)      z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. z 2019 r. poz. 269);
10)     z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1252);
11)     z dnia 5 grudnia 2008 r. o organizacji rynku rybnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1489);
12)     z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1353, z późn. zm.);
13)     z dnia 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 2019 r. poz. 586, z późn. zm.).
Należy podkreślić, że zmiana zaproponowana w art. 4 pkt 2 umożliwia Prezesowi UOKiK oraz wojewódzkim inspektorom IH publikowanie na stronach internetowych organów treści wydawanych decyzji. Taka możliwość w odniesieniu do decyzji dotyczących zafałszowań artykułów rolno-spożywczych wprowadzanych do obrotu jest zawarta w art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno‑spożywczych. Proponowana regulacja stanowi uszczegółowienie podstawy dla Prezesa UOKiK oraz wojewódzkich inspektorów IH do podawania do publicznej wiadomości informacji o wynikach kontroli IH oraz doprecyzowuje zakres danych, które mogą podlegać publikacji.
Jest ona realizacją postulatów opinii publicznej w odniesieniu do dostępu przedsiębiorców i konsumentów do wyników badań IH. Powyższe uregulowania uszczegóławiają dotychczasowe uprawnienia Prezesa UOKiK do publikacji wyników kontroli prowadzonych przez organy IH i równocześnie pozwalają wojewódzkim inspektorom IH na ich publikację. Natomiast art. 11a ust. 3 będzie stanowić podstawę do publikacji treści decyzji wydawanych zarówno przez Prezesa UOKiK, jak i wojewódzkich inspektorów IH. Proponowana zmiana wynika z potrzeby zapewnienia możliwości realizacji zadań Prezesa UOKiK określonych w art. 31 pkt 15 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369, z późn. zm.), polegających na gromadzeniu i upowszechnianiu orzecznictwa w sprawach z zakresu ochrony konkurencji i konsumentów, w szczególności przez zamieszczanie decyzji Prezesa UOKiK na stronie internetowej UOKiK. Powyższe kompetencje w zakresie publikowania decyzji IH przyczynią się do szerszego rozpowszechnienia wiedzy o podejmowanych rozstrzygnięciach, co przełoży się na zwiększenie świadomości konsumentów i racjonalności dokonywanych przez nich wyborów na rynku.
Z kolei zmiany zaproponowane w art. 6 dotyczące przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu obejmują przywrócenie ust. 1b w art. 15 tej ustawy, dostosowując jego brzmienie do art. 17 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz. Urz. UE L 157 z 15.06.2011, str. 1, z późn. zm.), dalej „rozporządzenie nr 543/2011”. Przepisy art. 17 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia nr 543/2011 stanowią, że kontrole zgodności przewidziane w tym rozdziale, z wyjątkiem kontroli w punkcie detalicznej sprzedaży konsumentowi końcowemu, przeprowadza się zgodnie z metodami kontroli określonymi w załączniku V, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej. Akapit drugi tego artykułu stanowi, że państwa członkowskie ustanawiają przepisy szczegółowe dla kontroli zgodności w punkcie detalicznej sprzedaży konsumentowi końcowemu. Ustawodawca Unii Europejskiej wskazuje zatem, jakimi metodami należy przeprowadzać kontrole owoców i warzyw na zgodność z wymaganiami jakości handlowej na etapach sprzedaży innych niż etap sprzedaży detalicznej, pozostawiając kwestię uregulowania metod kontroli na etapie sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu państwom członkowskim. Przepis prawa Unii Europejskiej nie zabrania stosowania przez państwo członkowskie na tym etapie sprzedaży metod kontroli określonych w załączniku V do rozporządzenia nr 543/2011 i nie nakazuje określić innych metod, o czym świadczy motyw 18 preambuły do rozporządzenia nr 543/2011:
„(18) Owoce i warzywa poddane kontroli zgodności z normami handlowymi powinny podlegać kontroli tego samego rodzaju na wszystkich etapach obrotu. W tym celu należy zastosować wytyczne dotyczące kontroli zalecane przez EKG/ONZ, zgodne z odpowiednimi zaleceniami OECD. Należy jednak ustanowić przepisy szczegółowe w odniesieniu do kontroli na etapie sprzedaży detalicznej”.
W związku z powyższym, w przepisach ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu, w brzmieniu obowiązującym od 2008 r. do czasu ostatniej nowelizacji w lipcu 2018 r., przyjęto przepis art. 15 ust. 1b wskazujący, że kontrolę zgodności w punkcie sprzedaży detalicznej przeprowadza się w sposób określony w załączniku V do rozporządzenia nr 543/2011. Podczas nowelizacji tej ustawy w 2018 r. przyjęto na wniosek IH, żeby kontrolę zgodności w punkcie sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu przeprowadzać w sposób określony w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej. Obecnie, w związku z przeniesieniem kompetencji w zakresie kontroli owoców i warzyw w sprzedaży detalicznej z IH na IJHARS, uwzględniając dotychczasowe doświadczenia IJHARS, zaproponowano powrót do poprzedniego przepisu, wskazującego metody kontroli z załącznika V do rozporządzenia nr 543/2011.
Zgodnie z informacjami uzyskanymi podczas 67 Sesji Sekcji Branżowej EKG/ONZ ds. Standaryzacji Świeżych Owoców i Warzyw w Genewie w dniach 13–15 maja br., inspektorzy w Niemczech, Słowacji i we Włoszech stosują w punkcie sprzedaży detalicznej metody z załącznika V do rozporządzenia nr 543/2011. Natomiast np. Wielka Brytania opracowała na potrzeby kontroli w punkcie sprzedaży detalicznej stosowny przewodnik w oparciu o metody określone w załączniku V do rozporządzenia nr 543/2011.
Ponadto w art. 6 uchylono art. 15a ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu, z wyłączeniem ust. 5 w art. 15a, którego treść przeniesiono do art. 18 tej ustawy.
Zmiana zaproponowana w art. 13 polega na dodaniu w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej w art. 52 do katalogu wyższych stanowisk w służbie cywilnej wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Realizacji wymienionego przepisu musi towarzyszyć jednoczesna zmiana rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 807), polegająca na wprowadzeniu stanowisk wojewódzkiego inspektora i jego zastępcy do grupy wyższych stanowisk w służbie cywilnej. Konieczne zatem będzie przygotowanie wkładu merytorycznego, który pozwoli przygotować projekt nowelizacji ww. rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów. Konsekwentnie zmieniono również art. 53a, dodając przepisy dotyczące powołania i odwoływania przez wojewodów wojewódzkich inspektorów i ich zastępców oraz art. 116 i art. 124 dotyczące prowadzenia spraw dyscyplinarnych wobec osób zajmujących stanowiska wojewódzkich inspektorów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych i ich zastępców.
W art. 17–25 zostały uregulowane kwestie związane z przejęciem części zadań IH przez IJHARS. W szczególności określono zasady przejęcia nieruchomości i innych składników majątkowych służących nadzorowi nad jakością handlową artykułów rolno‑spożywczych. Uregulowane zostały także sprawy pracownicze, w tym zasady przekazania imiennych wykazów pracowników ze wskazaniem, że pracownicy IH odpowiedzialni za kontrole żywności staną się pracownikami IJHARS na zasadach określonych w Kodeksie pracy. W celu umożliwienia płynnego i efektywnego zorganizowania pracy w wojewódzkich inspektoratach jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, Głównym Inspektoracie Jakości Handlowej Artykułów Rolno‑Spożywczych oraz laboratoriach, a także uwzględniając regulacje ustawowe, wskazano, że wykazy pracowników powinny zostać przekazane w terminie do dnia 18 maja 2020 r. Zaproponowane przepisy zawierają również rozwiązania przejściowe dotyczące przejęcia wierzytelności, prowadzonych postępowań administracyjnych i sądowych, wydanych zaświadczeń i decyzji, a także zasad przejęcia baz danych lub ich części w zakresie zadań objętych działalnością IJHARS w nowym obszarze kompetencyjnym.
Należy podkreślić, że w przepisach art. 21 uwzględniono deklarację przedstawicieli UOKiK o braku baz danych będących w posiadaniu organów IH, które służyłyby analizie prawdopodobieństwa naruszenia prawa, o której mowa w art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.). Wskazano zatem, że organy IH mają obowiązek przekazania dokumentacji, która umożliwi dokonanie analizy i uzyskanie danych, które mogą posłużyć do oceny ryzyka w kontroli jakości handlowej detalu oraz gastronomii.
Nie uwzględniono możliwości kontynuowania naborów do pracy oraz postępowań dyscyplinarnych, uznając, że odpowiedzialność w postępowaniu organów IH w połączeniu ze świadomością o trwaniu prac nad projektem ustawy o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych zostanie uwzględniona przy prowadzonych naborach oraz postępowaniach dyscyplinarnych.
W art. 25 został przewidziany przepis przejściowy, zgodnie z którym do postępowań prowadzonych przez organy IJHARS rozpoczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie projektowanej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Konieczność wprowadzenia ww. przepisu wynika z faktu, że przedmiotowy projekt zmienia również niektóre przepisy regulujące tryb kontroli prowadzonych przez IJHARS (np. kwestie dotyczące protokołu z kontroli).
W art. 26 został także uwzględniony przepis przejściowy związany ze zmianą składu Rady do Spraw Monitoringu Żywności i Żywienia, o której mowa w art. 12 projektu. Natomiast w art. 28 wskazano, że przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt zachowują moc nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie projektowanej ustawy.
W art. 27 określono upoważnienie do wydania rozporządzenia przez Prezesa Rady Ministrów w zakresie przeniesienia planowanych wydatków budżetowych, w tym wynagrodzeń, między częściami, działami i rozdziałami budżetu państwa zarówno na szczeblu centralnym jak i wojewódzkim (uwzględniając wskazaną w OSR liczbę etatów na województwo, które należy przenieść z wojewódzkich inspektoratów inspekcji handlowej do wojewódzkich inspektoratów jakości handlowej artykułów rolno‑spożywczych), z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2020 r., z wyjątkiem:

1) art. 18 ust. 2, art. 19 ust. 2 i art. 22, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;

2) art. 24 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem 4 maja 2020 r.;

3) art. 1 pkt 12 i art. 29, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.